Hallo allen,
Ik ben de Vale gier, ik ben nu eenmaal hier
Ik ben geen eenzaam dier
en echt wel groter dan een mier
Ik ben de vale gier
misschien niet jouw totemdier
Maar ik ben nu eenmaal hier
en niet alleen voor mijn plezier
Zo speur ik de grond af naar een prooi
En doe ik soms een gooi naar waar mijn oog op valt
Voordat een ander mijn maaltje vergalt
Ik heb een taak die alleen mij is gegeven
Dus voel ik mij verheven
En drijf ik op de warme thermiek
met gemak naar de allerhoogste piek
En kijk dan weer rustig naar omlaag
Om te zien wat brengt de dag vandaag?
Een konijn, een lam, of misschien een ander hapje aas?
Ik weet, ik ben hen bijna altijd de baas
De mensen noemen mij vaal maar ik vind mezelf eerder Krachtig, elegant en waanzinnig mooi egaal
Zo zag ik op een dag en groepje mensen van de Voshaar
dat had ik alleen gesnopen
dus vloog ik “en passant” langs zij
misschien zit er wel een hapje voor mij bij?
Die grote daar die lange man met armen van 2 meter
nee, dit kón vandaag niet beter!
Totdat ik steeds iets beter keek, ik kon het bijna niet geloven
maar ik zag het nu toch echt heel goed hier van boven
Ja tot mijn grote spijt, dit mens, dit dier, met roze kop
die rood verbrande strepen
Dit was de Kale Gier!
Gedicht geschreven door Stijn Vergeest
